Szatnia06 - Jadwiga Sawicka / Szatnia 2021 / fot. Alicja Kochanowicz
Niemiejsce
Czas działania: 2020 - obecnie
www.facebook.com/niemiejsce
/PL
Wybuch pandemii zamknął świat w domach. Praktycznie z dnia na dzień musieliśmy przestawić się z życia, do którego byliśmy przyzwyczajeni na jego wersję online. Zarówno w pracy, spotkaniach towarzyskich, a nawet kontaktach rodzinnych główną formą komunikacji stały się aplikacje do wideo rozmów, jak i internetowe czaty. Przez kolejne miesiące okienka komunikatorów stały się naszym głównym oknem na świat. Dla jednych była to dobra okazja, by trochę zwolnić i nadrobić zaległości, na które nigdy nie znajdywali czasu, inni natomiast tę nagłą zmianę przechodzili gorzej. W momencie, w którym stało się jasne, że sytuacja szybko nie minie, a potrzeba integracji narastała, zarówno wśród introwertyków, jak i ekstrawertyków związanych z WSP w Toruniu, pojawił się pomysł na stworzenie projektu, który dałby możliwość wspólnego zrealizowania czegoś namacalnego, poza przestrzenią internetu. W tym celu zorganizowane zostało spotkanie - online oczywiście.
Tak zrodziło się Niemiejsce — łącząca wykładowczynie i wykładowców, doktorantki i doktorantów, a także studentki i studentów — horyzontalna grupa działania mająca na celu stworzenie przestrzeni dialogu. Celem tego środowiska łączącego teoretyków i artystów reprezentujących różne dyscypliny sztuki była kreacja nowego impulsu do progresywnych działań na polu kultury na Uniwersytecie, które skupi się na tematach aktualnych, prezentujących sztukę nie bojąc się zabierać głosu w trudnych sprawach.  Szerokie spektrum zainteresowań, a także narzędzi, którymi posługują się na co dzień uczestnicy grupy, poskutkowało rozległą bazą pomysłów, które moglibyśmy wspólnie zrealizować. 
Działania:
Jednym z pomysłów było zaadaptowanie zupełnie nowej przestrzeni na potrzeby ekspozycyjne, w której niczym w sztafecie, zmiany ekspozycji następują znacznie częściej niż w klasycznej galerii, a zaproszone artystki i artyści zabierają głos na najbardziej aktualne tematy. Koncepcja tego miejsca wydała się wszystkim na tyle elektryzująca, że próba jego zainicjowania stała się pierwszym z celów osób związanych z działaniem Niemiejsca. Myśląc o idealnym miejscu, oczy wszystkich szybko zwróciły się w kierunku starej szatni, której plan rozbiórki był w tamtym momencie poważnie rozważany. Pomysł jednak okazał się na tyle solidny, że po zapoznaniu się z nim przez Władze Wydziału, dostał zielone światło. Tak powstała najmniejsza przestrzeń ekspozycyjna — Szatnia.

PRZEWRÓT
artystki/artyści:
Katarzyna Adaszewska, Ewa Bińczyk, Agnieszka Brzeżańska & Ewa Ciepielewska, Joanna Chołaścińska, Małgorzata Gurowska, Barbara Kaczorowska, Lila Kalinowska & Paweł Korbus & Jadwiga Sawicka (Centrum światów jest tutaj), Anna Kola, Piotr C. Kowalski, Maciej Kwietnicki, Diana Lelonek, Katarzyna Łyszkowska, Alicja Majewska, Tomasz Markiewka, Krzysztof Mazur, Martyna Miller, Arek Pasożyt, Wiesław Smużny, Aleksandra Sojak-Borodo & Katarzyna Skrobała & Grupa jajego, Marian Stępak, Mikołaj Szpaczyński, Alina Śmietana, Teatr Węgajty, Wiola Ujazdowska, W788, Maciej Wierzbicki, Tomasz Wlaźlak, Wyrąb Lasu, Anna Wysocka, Liliana Zeic, Zielone Wrzosy
zespół kuratorski: Niemiejsce w składzie: Elżbieta Jabłońska, Maciej Kwietnicki, Tomasz Wlaźlak
koordynacja: Joanna Gwiazda
NIECZAS (obecnie w przygotowaniu)
NIECZASOWNIK o sztuce, periodyk nieregularny, luźno związany z NIEMIEJSCEM.
Sztuka poza czasem. Na nowo definiowanie dobrze znanych pojęć, pozwolenie na wybrzmienie PRZESZŁYCH narracji dotąd niesłyszanych, mniejszościowych, wypieranych i odrzuconych, komentarz BIEŻĄCYCH wydarzeń oraz  udostępnienie łamów na wypowiedzi artystek i artystów TU I TERAZ oraz na artystyczne wizje oraz działania dla PRZYSZŁOŚCI. 
Sztuka poza wiekiem. Równouprawnienie autorów  w różnym wieku i z różnym doświadczeniem publikacyjnym.  Włączenie w dyskusję , oddanie głosu podmiotom pomijanym lub marginalizowanym dotychczas w dyskursie naukowym. Odrzucenie kulturowych hierarchii. 
Sztuka poza czasoprzestrzenią. Różnorodność form wypowiedzi i dowolność formalna: od klasycznej publikacji naukowej na papierowej płaszczyźnie drukowanej gazety, aż do trudno definiowalnych przekazów graficzno-słownych w hybrydowych przestrzeniach realno-wirtualnych. 
Sztuka poza czasownikami.  Heideger: czas nie „jest” obecny ani w podmiocie, ani też w przedmiocie; nie jest wewnątrz bytu, ani na jego zewnątrz i „jest” on „wcześniej” od wszelkiej subiektywności oraz obiektywności, ponieważ stanowi warunek możliwości nawet dla owego „wcześniej”. Jak więc czas w ogóle „jest”? Sztuka bezopisowa? Utopijny postulat sztuki wobec podmiotów, faktów, liczb. Poszukiwanie również poza zachodniocentrycznymi narracjami historii sztuki. 
Sztuka bez pośpiechu. Slow art. Sztuka bez kapitalistycznego „więcej” 


Back to Top